ustalenie wyniku finansowego Informacja uszczegóławiająca, wynikająca z potrzeb lub specyfiki jednostki Rewizor nexo ; sprawozdanie finansowe w formie JPK od
Pytania i komentarze (2) [1] jolka994 14:53 Witam serdecznie, jak ustalić pozaksięgowy wynik finansowy netto/ podatek dochodowy 19% jeżeli mamy podane salda kont? [2] jak-księgować .pl 22:20 Pozaksięgowy wynik finansowy można ustalić za pomocą tzw. metody statystycznej, która polega na ustaleniu wyniku finansowego brutto (dochodu do opodatkowania) jako różnicy poszczególnych przychodów i kosztów poniesionych przez przedsiębiorstwo. Jest to metodą najczęściej wykorzystywana do obliczania wyniku finansowego w czasie roku obrotowego, także w sprawozdaniach podatkowych do ustalania wyniku finansowego podstawy opodatkowania a korzystanie z tej metody nie wymusza księgowań na koncie "Wynik finansowy" ani też zamykania kont wynikowych. Ustalenie wyniku finansowego metodą statystyczną ustala się według wariantu porównawczego lub kalkulacyjnego. A tak wyglądają oba warianty: pozdrawiam :) Dodaj komentarz Podział lub pokrycie wyniku finansowego netto, dokonany bez spełnienia tego warunku, jest nieważny z mocy prawa (art. 53 ust. 3 i 4 ustawy o rachunkowości).

Wynik finansowy – Przedsiębiorstwo Produkcyjne BOB sp. z Rozwiązanie Ad. 1. Rozliczenie kosztów = Zużycie materiałów i energii + Amortyzacja + Wynagrodzenia + Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia + Usługi obce Rozliczenie kosztów = 17 510,- + 2 720,- + 16 830,- + 3 502,- + 5 355,- Rozliczenie kosztów = 45 917,- Ad. wariant kalkulacyjny (schemat RZiS ) Przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych 112 540,00 zł – Koszt sprzedanych wyrobów gotowych 61 200,00 zł = Wynik ze sprzedaży 51 340,00 zł + Pozostałe przychody operacyjne 2 975,00 zł – Pozostałe koszty operacyjne 3 128,00 zł = Wynik z działalności operacyjnej 51 187,00 zł + Przychody finansowe 1 020,00 zł – Koszty finansowe 442,00 zł = Wynik finansowy brutto 51 765,00 zł podstawa opodatkowania (51 765 zł + 153 zł) 51 918,00 zł – podatek dochodowy (do pełnych złotych) (51 918 zł x 19% = 9 864,42) 9 864,00 zł = Wynik finansowy netto 41 901,00 zł Ad. wariant porównawczy (schemat RZiS ) Przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych 112 540,00 zł – Zmniejszenie stanu produktów 15 283,00 zł – Zużycie materiałów i energii 17 510,00 zł – Amortyzacja 2 720,00 zł – Wynagrodzenia 16 830,00 zł – Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia 3 502,00 zł – Usługi obce 5 355,00 zł = Wynik ze sprzedaży 51 340,00 zł + Pozostałe przychody operacyjne 2 975,00 zł – Pozostałe koszty operacyjne 3 128,00 zł = Wynik z działalności operacyjnej 51 187,00 zł + Przychody finansowe 1 020,00 zł – Koszty finansowe 442,00 zł = Wynik finansowy brutto 51 765,00 zł podstawa opodatkowania (51 765 zł + 153 zł) 51 918,00 zł – podatek dochodowy (do pełnych złotych) (51 918 zł x 19% = 9 864,42) 9 864,00 zł = Wynik finansowy netto 41 901,00 zł Ad. 3. Podatek dochodowy (zapłacony zaliczkowo w ciągu roku) -> 7 650 zł Na r. suma podatku dochodowego, który powinien być wpłacony za 2017 rok wynosi -> 9 864 zł Odpis wyrównawczy: 7 650,- – 9 864,- = -2 214,- Do zapłaty 2 214,- Treść zadania Strony: 1 2 2018-11-13

1. Sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, o którym mowa w art. 12 otwieranie i zamykanie ksiąg rachunkowych ust. 2, oraz na inny dzień bilansowy, stosując odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b, zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, określone w rozdziale 4.
| Drukuj | Szczegóły Kategoria: Funkcjonowanie konta wynik finansowy. Opublikowano: poniedziałek, 26, styczeń 2015 17:20 Ewa Kusznierowska Przed przeczytaniem tego artykułu polecam przeczytać artykuł: Co to jest zysk? W celu policzenia wartości wyniku finansowego netto najpierw liczymy wynik finansowy brutto. Wynik finansowy brutto jest równy różnicy pomiędzy dwoma sumami: 1) pierwsza z nich to suma wszystkich przychodów i zysków nadzwyczajnych, 2) druga to suma wszystkich kosztów i strat nadzwyczajnych. Jeżeli wynik finansowy brutto jest dodatni mamy do czynienia z zyskiem finansowym brutto, gdy ujemny ze stratą brutto. W przypadku gdy w przedsiębiorstwie występuje zysk brutto, ma ono obowiązek wpłacić do Urzędu Skarbowego podatek dochodowy. Gdy występuje strata podatek dochodowy jest równy 0. Zakładając liniową formę opodatkowania podatkiem 19% możemy napisać: Podatek dochodowy: 1) = 19%* [ ∑ (przychody + zyski nadzwyczajne)- ∑(koszty + straty nadzwyczajne) ] gdy [ ∑ (przychody + zyski nadzwyczajne)- ∑(koszty + straty nadzwyczajne) ] >0 2) 0 gdy [ ∑ (przychody + zyski nadzwyczajne)- ∑(koszty + straty nadzwyczajne) ] 0 2) 0 gdy [ ∑ przychody - ∑koszty] < 0 lub gdy =0. W celu policzenia wyniku finansowego netto od wyniku finansowego brutto odejmujemy podatek dochodowy. Wynik finansowy netto jest równy: [ ∑ (przychody + zyski nadzwyczajne)- ∑(koszty + straty nadzwyczajne) ]- podatek dochodowy. Ponieważ po roku 2015 pojęcie zysków i strat nadzwyczajnych dotyczy tylko banków, zakładów ubezpieczeń, zakładów reasekuracji oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, a w pozostałych zakładach tego typu straty i zyski zaliczamy do przychodów i kosztów operacyjnych, drugi składnik każdej sumy najczęściej przyjmuje wartość zero. Dlatego ta różnica najczęściej sprowadza się do poniższego wzoru: Wynik finansowy netto jest równy: ( ∑ przychody - ∑koszty )- podatek dochodowy Przykłady pojawienia się zysku: Przedsiębiorstwo sprzedaje zapasy (towary, materiały, produkty lub półprodukty), za wyższą kwotę, od kosztu ich produkcji lub zakupu. Zysk ze sprzedaży tych zapasów jest równy różnicy pomiędzy wartością produkcji lub zakupu. W tym wypadku rosną aktywa (zamiana zapasów o niższej wartości na środki pieniężne o wartości wyższej), a po stronie pasywów pojawia się zysk. Rosną wtedy aktywa i pasywa. Suma bilansowa rośnie. Przedsiębiorstwo nalicza odsetki karne kontrahentowi. Rosną wtedy należności ze strony kontrahenta, które stanowią przychód finansowy dla przedsiębiorstwa. Oznacza to, że o tą wartość wzrasta zysk przedsiębiorstwa. Rosną aktywa i pasywa. Suma bilansowa rośnie. Odpisanie zobowiązań z tytułu weksli przedawnionych. (Informacja dla tych, którzy wiedzą już co to jest weksel). Takiego odpisu dokonujemy, gdy wcześniej wystawiliśmy weksel i aktualnie uległ on przedawnieniu. Do tego momentu my posiadaliśmy zobowiązanie, a ktoś posiadał nasz weksel o określonej wartości. Gdy weksel ulegnie przedawnieniu, nie musimy oddawać tego długu. Dlatego pojawia się nam wtedy przychód finansowy, a zobowiązania maleją. Artykuł w którym będzie można przeczytać na temat weksli i artykuł na temat tego zysku: Czym są i jak księgować weksle własne? Gdzie występują w bilansie? W trakcie tej operacji maleje zobowiązanie, a rosną kapitały własne. Aktywa pozostają bez zmian. Jest to zatem operacja pasywno pasywna. Suma bilansowa pozostaje bez zmian. Przykłady pojawienia się straty: Przedsiębiorstwo sprzedaje towary, które były zakupione za wyższą kwotę, po niższej kwocie. Występuje wtedy spadek wartości aktywów. Suma bilansowa maleje. Po stronie pasywów pojawia się strata. Za opóźnienie w płatności, przedsiębiorstwu są naliczane odsetki karne. Rosną wtedy zobowiązania wobec kontrahenta, które stanowią koszty finansowe dla przedsiębiorstwa. O tę samą kwotę rośnie strata. Suma bilansowa pozostaje bez zmian. Odpisanie weksli przedawnionych obcych, czyli wtedy to ktoś jest naszym dłużnikiem (my jesteśmy w posiadaniu weksla, on ma dług wobec nas). W momencie gdy weksle się przedawni, nasza należność przestaje istnieć. Nikt nam tego długu nie odda. Dlatego ponosimy stratę. Artykuł na ten temat: Czym są i jak księgować weksle obce? Gdzie występują w bilansie? W trakcie tej operacji maleją nam należności, które są aktywami i maleje nam zysk, a właściwie pojawia się strata, która obniża nam wartość kapitału własnego. Zatem maleją nam zarówno aktywa jak i pasywa. Jest to operacja aktywno- pasywna malejąca. Suma bilansowa maleje. [Osoby które korzystają sporadycznie z tej strony lub znalazły się na niej przypadkowo, zapraszam do przeczytania również innych zagadnień ujętych na tej stronie. Do większości artykułów można przejść poprzez "Spis treści" znajdujący się na tej stronie w lewym górnym rogu. Napisany został w postaci linków do nich. Przycisk do większości zadań i testów znajduje się w górnej części strony. Zapraszam do korzystania z artykułów "po kolei" (zgodnie ze spisem treści), gdyż na tej stronie uczę rachunkowości "krok po kroku". Informuję również, że strona cały czas jest jeszcze uzupełniana. Docelowo będzie zawierała kompendium wiedzy potrzebnej do uzyskania dyplomu w zawodzie technika rachunkowości.]
Wycena aktywów i pasywów oraz ustalenie wyniku finansowego, Ustawa o rachunkowości, codziennie aktualizowany stan prawny. Na potrzeby naszej witryny używamy plików cookie w celu personalizacji treści i reklam, analizowania ruchu na stronie oraz udostępniania funkcji mediów społecznościowych.Korzystanie z portalu oznacza akceptację
Pojęcie „Wyniku finansowego” Podatek dochodowy od osób prawnych (CIT) Ustalanie wyniku finansowego metodą księgową: a) WARIANT PORÓWNAWCZY b) WARIANT KALKULACYJNY „Wynik finansowy” to wyrażony w mierniku pieniężnym rezultat (efekt) działalności jednostki gospodarczej za pewien okres. Jego wielkość jest zależna od osiągniętych przez jednostkę przychodów i poniesionych kosztów. Może być: -dodatni (zysk) – przychody są większe niż poniesione koszty, -ujemny (strata)- przychody są mniejsze od poniesionych kosztów. Dodatni wynik finansowy może występować w dwóch postaciach, czyli zysku brutto i zysku netto. Zysk netto otrzymujemy w skutek odjęcia od zysku brutto podatku dochodowego od osób prawnych (CIT). Wynik finansowy może być ustalany metodą statystyczną i księgową. Metoda statystyczna polega na ustaleniu wyniku dla celów podatkowych na koniec okresu sprawozdawczego miesiąca. Metoda księgowa polega na ustaleniu wyniku na dzień zamknięcia kont na wynik finansowy. Podatek dochodowy od osób prawnych (CIT) CIT – (Corporate Income Tax), podatek dochodowy od osób prawnych; podatek odprowadzany od dochodów spółek i innych osób prawnych, czyli jednostek organizacyjnych, posiadających osobowość prawną której przysługuje zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych. CIT jest rodzajem podatku bezpośredniego. Opodatkowanie dochodów osób prawnych podatkiem CIT, wynika z ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.). Jednak przepisów tej ustawy nie stosuje się do podmiotów uzyskujących przychody z następujących rodzajów działalności: -działalności rolniczej, z wyjątkiem działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego, -z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach, -czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, -przychodów uzyskiwanych przez przedsiębiorców żeglugowych, opodatkowanych podatkiem tonażowym. Stawka podatku CIT w Polsce to 19%. Ustalanie wyniku finansowego metodą księgową. WARIANT PORÓWNAWCZY mogą stosować jednostki, które ewidencjonują koszty tylko w zespole 4 lub w 4 i 5. W wariancie porównawczym na konto „Wynik finansowy” przenoszone są koszty rodzajowe. W związku z tym, że koszty rodzajowe nie zawsze są równe kosztowi sprzedanych wyrobów gotowych musimy je skorygować o tzw. zmianę stanu produktów. W kolejnym kroku na konto „Wynik finansowy” przenosimy przychody np. ze sprzedaży, finansowe,operacyjne… i odpowiadające im koszty. 1-PK- przeksięgowanie kosztu sprzedanych wyrobów gotowych na „Rozliczenie kosztów” [ustalenie zmiany stanu produktów], 2-PK- przeksięgowanie zmiany stanu produktów na wynik finansowy: a)zmniejszenie : KOSZTY RODZAJOWE KOSZT CENNA RADA: Warto zapamiętać, że jeżeli na koncie „Rozliczenie kosztów” występuje: -saldo końcowe KREDYTOWE, wówczas mamy do czynienia ze ZWIĘKSZENIEM stanu produktów, -saldo końcowe DEBETOWE, wówczas mamy do czynienia ze ZMNIEJSZENIEM stanu produktów. PRZYKŁAD: W jednostce produkcyjnej koszt sprzedanych wyrobów gotowych wynosi 80 000 zł, koszty rodzajowe 82 000 zł. Oblicz i zaksięguj zmianę stanu produktów. przeksięgowanie kosztu sprzedanych wyrobów gotowych na „Rozliczenie kosztów”. Ustalenie zmiany stanu produktów: 82 000 – 80 000 = 2 000 Komentarz: Koszty rodzajowe są większe od kosztów sprzedanych WG więc mamy do czynienia ze zwiększeniem. – przeksięgowanie zwiększenia stanu produktów na Wynik finansowy. METODA KALKULACYJNA- w tym wariancie koszty rodzajowe przeksięgowuje się na stronę Dt konta „Rozliczenie kosztów”. Następnie na konto „Wynik finansowy” przenosimy koszty i przychody. PRZYKŁAD: Przedsiębiorstwo produkcyjne VERDUM Sp z wykazuje na kontach wynikowych na dzień następujące obroty: -podatek dochodowy zapłacony zaliczkowo w środku roku 5 461 zł, -zużycie materiałów i energii 24 700 zł, -amortyzacja 4 100 zł, -usługi obce 3 600 zł, -wynagrodzenia 19 200 zł, -ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia 4 000 zł, -podatki i opłaty 700 zł, -pozostałe koszty rodzajowe 300 zł, -pozostałe koszty operacyjne 1 200 zł, -wartość sprzedanych materiałów w cenie zakupu 420 zł, -koszty finansowe 350 zł, -straty nadzwyczajne 200 zł, -przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych 82 900 zł, -pozostałe przychody operacyjne 2 700 zł, -przychody ze sprzedaży materiałów 470 zł, -przychody finansowe 1 510 zł, -zyski nadzwyczajne 100 zł, -koszt sprzedanych wyrobów gotowych 48 000 zł, POLECENIE: Ustal wynik finansowy metodą księgową w wariancie kalkulacyjnym. ROZWIĄZANIE: Dla celów podatkowych wynik finansowy jest sporządzany metodą statystyczną, wygląda to w następujący sposób. Materiały uzupełniające:
Jako, że jest to wartość ustalona zgodnie z zasadą memoriałową, należy dokonać korekt, które doprowadzą wartość zysku lub straty netto do wartości przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej. W cash flow sporządzanym metodą pośrednią uwzględnia się w związku z tym następujące korekty wyniku finansowego netto: Regulacje ustalania wyniku finansowego. Ustawa o rachunkowości (dalej RachunkU) dość chaotycznie reguluje zasady ustalania wyniku finansowego, ujmując część postanowień w tekście ustawy o rachunkowości (art. 42-45 i 47), a część we wzorach do rachunku zysków i strat stanowiących załączniki do ustawy. Ponadto w ustawie są uregulowane zagadnienia, które w sposób bezpośredni są związane z pomiarem wyniku finansowego, zwłaszcza: przychody i zyski (art. 3 ust. 1 pkt 30); koszty i straty (art. 3 ust. 1 pkt 31); pozostałe przychody operacyjne (art. 3 ust. 1 pkt 32); przychody i koszty finansowe (art. 42 ust. 3); straty i zyski nadzwyczajne (art. 3 ust. 1 pkt 33); obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego (art. 42 ust. 1 pkt 4); wynik działalności operacyjnej (art. 42 ust. 1 pkt 2); wynik operacji finansowych (art. 42 ust. 1 pkt 2); wynik operacji nadzwyczajnych (art. 42 ust. 1 pkt 3). Podziały wyniku finansowego. Podstawową koncepcją rachunku wyników jest podział wyniku finansowego na działalność podstawową, pomocniczą lub pochodną (pozostałe przychody i koszty) oraz działalność finansową. Tak otrzymany wynik finansowy brutto ulega dalszemu podziałowi na obciążenia podatkowe i podział zysku. Przyjęte w ustawie rozwiązania są wzorowane na dawnej IV Dyrektywie Rady (obecnie Dyrektywa 2013/34/UE). Przychody Przychody z podstawowej działalności operacyjnej Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 pkt 30 RachunkU, przez przychody rozumie się uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów, albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli. Ustawa o rachunkowości nie określa momentu uznania przychodu. Na podstawie art. 10 ust. 3 RachunkU można wykorzystać tutaj wytyczne MSR 18 – Przychody, który za dzień ujęcia przychodów określa dzień, w którym spełnione zostały następujące warunki: nastąpiło przekazanie nabywcy, kontroli, znaczącego ryzyka i korzyści związanych z przekazywanym produktem lub towarem; kwotę przychodów można ustalić w sposób wiarygodny; istnieje wysoki stopień prawdopodobieństwa, że związane z transakcją korzyści napłyną do jednostki. Na podstawie art. 42 ust. 2 RachunkU przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów prezentuje się z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług. Zasady ustalania przychodu z tytułu realizowanych usług o okresie realizacji dłuższym niż 6 miesięcy. W sposób szczególny uregulowane zostały zasady ustalania przychodu z tytułu realizowanych usług o okresie realizacji dłuższym niż 6 miesięcy i będących w toku na dzień bilansowy. Przychody te ustala się proporcjonalnie do stopnia zaawansowania usługi, jeżeli stopień ten można ustalić w sposób wiarygodny. Ustawa o rachunkowości przewiduje następujące metody ustalania przychodów z tytułu usług niezakończonych: jeżeli umowa o usługę przewiduje, że cenę za usługę ustala się w wysokości kosztów powiększonych o narzut zysku, to przychód z wykonania usługi niezakończonej ustala się w wysokości kosztów odpowiadających wykonanej części usługi, powiększonych o narzut zysku (art. 34a ust. 3 RachunkU); jeżeli cenę za usługę ustala się ryczałtowo, to przychód z wykonania usługi niezakończonej ustala się proporcjonalnie do stopnia zaawansowania, o ile możliwe jest wiarygodne ustalenie stopnia zaawansowania; jeżeli stopień zaawansowania niezakończonej usługi nie może być na dzień bilansowy ustalony w sposób wiarygodny, to przychód ustala się w wysokości poniesionych w danym okresie kosztów, nie wyższych jednak od kosztów, których pokrycie w przyszłości jest prawdopodobne (art. 34a ust. 4 RachunkU). Pozostałe przychody operacyjne Definicje pozostałych przychodów operacyjnych określa art. 3 ust. 1 pkt 32 RachunkU jako przychody pośrednio związane z działalnością jednostki. Są to przychody w szczególności związane: z działalnością socjalną, ze zbyciem środków trwałych, środków trwałych w budowie, wartości niematerialnych i prawnych, a także nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczonych do inwestycji, z utrzymywaniem nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczonych do inwestycji, w tym także z aktualizacją wartości tych inwestycji, jak również z ich przekwalifikowaniem odpowiednio do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli do wyceny inwestycji przyjęto cenę rynkową bądź inaczej określoną wartość godziwą, z odpisaniem należności i zobowiązań przedawnionych, umorzonych, nieściągalnych, z wyjątkiem należności i zobowiązań o charakterze publicznoprawnym nieobciążających kosztów, z utworzeniem i rozwiązaniem rezerw, z wyjątkiem rezerw związanych z operacjami finansowymi, z odpisami aktualizującymi wartość aktywów i ich korektami, z wyjątkiem odpisów obciążających koszty finansowe, z odszkodowaniami i karami, z przekazaniem lub otrzymaniem nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny aktywów, w tym także środków pieniężnych na inne cele niż dopłaty do cen sprzedaży, nabycie lub wytworzenie środków trwałych, środków trwałych w budowie albo wartości niematerialnych i prawnych. Przychody z operacji finansowych Przychody z operacji finansowych zdefiniowane w art. 42 ust. 3 RachunkU dotyczą: przychodów z tytułu dywidend (udziałów w zyskach); odsetek; zysków ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji; nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi. Zyski nadzwyczajne Straty i zyski nadzwyczajne według art. 3 ust. 1 pkt 33 RachunkU to straty i zyski powstające na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia, poza działalnością operacyjną jednostki, niezwiązane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia. Koszty Definicja kosztów i strat. Artykuł 3 ust. 1 pkt 31 RachunkU definiuje koszty i straty jako uprawdopodobnione zmniejszenie korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli. Koszty z podstawowej działalności operacyjnej Koszt wytworzenia produktu. Zgodnie z treścią art. 28 ust. 3 RachunkU koszt wytworzenia produktu obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakim znajduje się w dniu wyceny. Koszty pośrednie stanowią zmienne koszty produkcji oraz część stałych, pośrednich kosztów produkcji, która odpowiada poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. Do kosztów wytworzenia produktów nie zalicza się kosztów: będących konsekwencją niewykorzystanych zdolności produkcyjnych i strat produkcyjnych; ogólnego zarządu; magazynowania wyrobów gotowych i półfabrykatów, chyba że poniesienie tych kosztów jest niezbędne w procesie produkcji; sprzedaży. Według art. 28 ust. 4 RachunkU, w przypadku długotrwałego przygotowania produktu do sprzedaży, koszt wytworzenia takiego produktu można zwiększyć o koszty obsługi zobowiązań, zaciągniętych w celu sfinansowania produktów w okresie ich przygotowania do sprzedaży bądź wytworzenia, jak również związane z nimi różnice kursowe pomniejszone o przychody z tego tytułu. Koszty wytworzenia, które można bezpośrednio przyporządkować przychodom osiągniętym przez jednostkę, wpływają na wynik finansowy jednostki za ten okres sprawozdawczy, w którym przychody te wystąpiły, natomiast te koszty wytworzenia, które można jedynie w sposób pośredni przyporządkować przychodom lub innym korzyściom osiąganym przez jednostkę, wpływają na wynik jednostki w części, w której dotyczą danego okresu sprawozdawczego, przy zapewnieniu współmierności do przychodów lub innych korzyści ekonomicznych (art. 34b RachunkU). Koszty wytworzenia niezakończonej usługi budowlanej uregulowane zostały w art. 34c RachunkU. Zgodnie z art. 34c ust. 1 RachunkU koszty wytworzenia niezakończonej usługi budowlanej obejmują koszty poniesione od dnia zawarcia umowy do dnia bilansowego. Koszty poniesione przed dniem zawarcia umowy związane z jej realizacją zaliczane są do aktywów, jeżeli pokrycie tych kosztów w przyszłości przez zamawiającego jest prawdopodobne. Przewidywane straty. Jeżeli przychody ustalane są odpowiednio do stopnia zaawansowania ustalanego np. za pomocą liczby przepracowanych godzin bezpośrednich wykonywania usługi, na podstawie obmiaru wykonanych prac lub inną metodą wyrażającą w sposób wiarygodny stopień zaawansowania prac, to koszty wpływające na wynik jednostki ustala się w takiej części całkowitych kosztów umowy, jaka odpowiada stopniowi zaawansowania prac, po odliczeniu kosztów obciążających wynik w poprzednich okresach sprawozdawczych. Niezależnie jednak od zastosowanego sposobu ustalania przychodów, na wynik finansowy jednostki wpływają wszystkie przewidywane straty w związku z realizacją usługi objętej umową. Obowiązek taki wynika z treści art. 34a ust. 5 RachunkU. Pozostałe koszty operacyjne obejmują analogiczne pozycje jak pozostałe przychody operacyjne (art. 3 ust. 1 pkt 32 RachunkU). Koszty finansowe. Koszty operacji finansowych (art. 42 ust. 3 RachunkU) stanowią: koszty odsetek; straty ze zbycia inwestycji finansowych innych niż nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych; aktualizacji wartości inwestycji innych niż nieruchomości i wartości niematerialnych i prawnych; nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi z wyjątkiem związanych z kosztem wytworzenia produktów, środków trwałych w budowie lub ceną nabycia towarów lub środków trwałych. Wynik finansowy Wpływ na wynik finansowy netto. W jednostkach innych niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji, na wynik finansowy netto składają się: wynik działalności operacyjnej, w tym z tytułu pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych; wynik operacji finansowych; wynik operacji nadzwyczajnych; obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka, i płatności z nim zrównanych na podstawie odrębnych przepisów. Wynik działalności operacyjnej stanowi różnicę między przychodami sprzedaży produktów, towarów i usług z uwzględnieniem dotacji, opustów i rabatów, bez podatku od towarów i usług, oraz pozostałymi przychodami operacyjnymi a wartością sprzedanych produktów, towarów i materiałów wycenionych w kosztach wytworzenia albo cenach nabycia albo zakupu, powiększoną o całość poniesionych od początku roku obrotowego kosztów ogólnych zarządu, sprzedaży produktów, towarów i materiałów oraz pozostałych kosztów operacyjnych. Wynik operacji finansowych stanowi różnicę między przychodami finansowymi, w szczególności z tytułu: dywidend (udziałów w zyskach), odsetek, zysków ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi, a kosztami finansowymi, w szczególności z tytułu; odsetek, strat ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi, z wyjątkiem odsetek, prowizji, dodatnich i ujemnych różnic kursowych. Wynik zdarzeń nadzwyczajnych stanowi różnicę między zyskami nadzwyczajnymi a stratami nadzwyczajnymi. Bieżące i odroczone obciążenia podatkowe. Na wynik finansowy netto jednostki wpływają obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka, a także zrównane z nim płatności ustalane na podstawie odrębnych przepisów. Dotyczy to dywidend płaconych na rzecz Skarbu Państwa, które traktowane są jako podatek, a nie element podziału wyniku finansowego netto. Ponadto, zgodnie z art. 37 ust. 8 i 9 RachunkU, na wynik finansowy netto wpływają obciążenia z tytułu odroczonego podatku dochodowego, z wyjątkiem zmian odroczonego podatku dochodowego, dotyczącego operacji rozliczanych z kapitałem (funduszem) własnym, które odnosi się również na kapitał (fundusz) własny. Uwaga: niniejszy artykuł stanowi fragment książki dr. Andre Helina „Ustawa o Rachunkowości. Komentarz. Wydanie 6”, 2014 r. 1. Jeśli mamy do czynienia ze stratą – stanowi ona część zwiększającą koszty statutowe w kolejnym roku. 2. Jeśli mamy do czynienia z zyskiem, podmiot ma dwa rozwiązania: – zaliczyć go do przychodów statutowych, – zwiększyć nim fundusz statutowy. Z doświadczenia wiemy, iż rozliczenie wyniku finansowego w organizacjach non
Wynik finansowy jest relacją między kosztami a przychodami przedsiębiorstwa, która świadczy o efektywności przedsiębiorstwa. Wartość dodatnia to zysk, który powiększa kapitały własne przedsiębiorstwa i finansuje jego rozwój, stanowi wynagrodzenia dla właścicieli kapitałów, zasila budżet w postaci podatku dochodowego. Podstawowymi celami analizy zysku są: ustalenie jego wielkości, rozpatrzenie kształtujących go czynników oraz wskazanie możliwości jego powiększenia. Analizę zysku można prowadzić w ujęciu kwotowym oraz w wielkościach relatywnych. Możliwe jest jego odniesienie do do następujących poziomów działalności: podstawowa działalność operacyjna, pozostała działalność operacyjna, działalność finansowa, zdarzenia nadzwyczajne. Wynik finansowy świadczy o efektywności przedsiębiorstwa, której miarą jest rentowność. Rentowność ukazuje stopień opłacalności prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo poprzez odniesienie wielkości wyniku finansowego do wielkości, które go generują. Do najpopularniejszych podstaw porównania należą: sprzedaż, majątek oraz kapitał. Wskaźniki rentowności służą do porównań w czasie w ramach danego przedsiębiorstwa, jak również do porównań z innymi przedsiębiorstwami działającymi w danej branży czy regionie.
5wCTtT.
  • 7gff81s1nx.pages.dev/142
  • 7gff81s1nx.pages.dev/152
  • 7gff81s1nx.pages.dev/331
  • 7gff81s1nx.pages.dev/170
  • 7gff81s1nx.pages.dev/73
  • 7gff81s1nx.pages.dev/2
  • 7gff81s1nx.pages.dev/372
  • 7gff81s1nx.pages.dev/238
  • 7gff81s1nx.pages.dev/142
  • ustalenie wyniku finansowego netto rewizor